Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης

Ποιος είναι ο σκοπός του χειρουργείου

Σκοπός της επέμβασης είναι να φτάσει η φαρμακευτική ουσία απ’ ευθείας στο ανατομικό σημείο
της σπονδυλικής στήλης, το οποίο κατά τη γνώμη του ειδικού, ευθύνεται για τα συμπτώματα.
Η ουσία που χρησιμοποιείται είναι τοπικό αναισθητικό σε συνδυασμό με μικρή ποσότητα
κορτικοστεροειδούς, ή και αυτόλογοι αυξητικοί παράγοντες του πλάσματος του ίδιου του ασθενούς.
Το τελευταίο είναι γνωστό και ως PRPs. Η έγχυση πραγματοποιείται τόσο για θεραπευτικούς
(ύφεση πόνου, μείωση τοπικής φλεγμονής), όσο και για διαγνωστικούς λόγους(όταν υπάρχει
διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα και οι αιτίες του πόνου είναι περισσότερες της μιας).

Οι εγχύσεις διακρίνονται σε ενδοτρηματικές («μπλοκάρισμα» ενός νεύρου στο σημείο εξόδου
από τη σπονδυλική στήλη), εγχύσεις στα facet, στην ιερολαγόνιο άρθρωση, απιοειδή μυ
και άλλες πιθανές ανατομικές αιτίες πόνου στη μέση ή τον αυχένα καθώς και επισκληρίδιες
εγχύσεις και παραλλαγές αυτών (επι-περινευρικές, δια του ιερού χιάσματος κλπ.)

Πως πραγματοποιείται η έγχυση

Οι εγχύσεις πραγματοποιούνται από τον ειδικό σπονδυλικής στήλης υπό τοπική αναισθησία
σε χώρο χειρουργείου. Ο ασθενής είναι συνήθως ξαπλωμένος μπρούμυτα ή σε πλάγια θέση.
Μετά από αντισηψία της περιοχής, ο ιατρός εντοπίζει με τη βοήθεια ακτινογραφιών
ή αξονικής τομογραφίας, τα ακριβή σημεία της έγχυσης. Η ακτινοσκόπηση δεν είναι απαραίτητη
στην επισκληρίδιο έγχυση της οσφυϊκής μοίρας. Μετά από τοπική αναισθησία στο σημείο εισόδου,
η ειδική βελόνα προωθείται υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο ως την πάσχουσα ανατομική δομή.
Η ακριβής σωστή θέση επιβεβαιώνεται με την έγχυση ελάχιστης σκιαγραφικής ουσίας και στη
συνέχεια ενίεται το μείγμα της φαρμακευτικής ουσίας ή αυξητικών παραγόντων (PRPs).
Κατά τη διάρκεια της έγχυσης είναι πιθανό να αισθανθείτε ηλεκτρικό ρεύμα, μούδιασμα και ζέστη
στην περιοχή κατανομής των μπλοκαρισμένων νεύρων.

Μετά το χειρουργείο

Θα παραμείνετε ξαπλωμένοι σύμφωνα με την οδηγία του ιατρού για περίπου μια ώρα και στη συνέχεια μπορείτε να πάτε στο σπίτι. Η οδήγηση, έντονη δραστηριότητα και εργασία αντενδείκνυνται το πρώτο 24ωρο. Σε περιπτώσεις ενδοτρηματικών και επισκληριδίων εγχύσεων, το αίσθημα αδυναμίας και μούδιασμα μπορεί να επιμείνει αρκετές ώρες και επανέρχονται σταδιακά. Η κορτιζόνη αρχίζει να δρα σε 2 ως 5 μέρες και η δράση της διαρκεί εβδομάδες ως μήνες. Τα αντιπηκτικά φάρμακα μπορούν να ληφθούν ξανά από την επόμενη ημέρα. Οι εγχύσεις που πραγματοποιούνται για διαγνωστικούς σκοπούς, συνήθως γίνονται κλιμακωτά (πχ μια τη μέρα σε διαφορετικές θέσεις) ώστε να αντλήσει ο ιατρός την πληροφορία που θέλει.

Πιθανοί κίνδυνοι

Οι κίνδυνοι κατά τη διάρκεια της επέμβασης περιλαμβάνουν τραυματισμό της μήνιγγας (0,5%),
λοιμώξεις (0.1-0.01%) ,τραυματισμό νεύρου (πάρα πολύ σπάνια), αιμορραγία (εξαιρετικά σπάνια,
σε ασθενείς που έπαιρναν αντιπηκτική αγωγή) και γενικές αλλεργικές αντιδράσεις.
Σε γενικές γραμμές οι εγχύσεις είναι ασφαλείς και παγιωμένες μέθοδοι και οι κίνδυνοι επιπλοκών
πρακτικά μηδενίζονται όταν πραγματοποιούνται από ειδικό σε παθήσεις σπονδυλικής στήλης,
σε κατάλληλο χώρο και υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο.

ΜΙΧΑΛΙΤΣΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ