Ελλάδα: Ασθενής με τετραπληγία από τραυματισμό, περπάτησε ξανά μετά από 4 χρόνια
Γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι επί τέσσερα χρόνια από τετραπληγία μετά από τον βαρύτατο τραυματισμό της σε ατύχημα, κατάφερε να περπατήσει ξανά, χάρη στην καινοτόμο μέθοδο που εφάρμοσε ο Ομότιμος Καθηγητής Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δαμιανός Ε. Σακάς.
Η ηλεκτρική διέγερση νωτιαίου μυελού, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά με επιτυχία στην Ελλάδα για τη θεραπεία της γυναίκας και ήταν μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχουν αντιμετωπισθεί διεθνώς με αυτή την μέθοδο, όπως ανέφερε ο ίδιος.
«Σε χρονικό διάστημα έξι μηνών μετά την χειρουργική επέμβαση και μετά τη σύνδεση του νευροδιεγέρτη με τον νωτιαίο μυελό, η ασθενής είναι σε θέση να ορθοστατήσει και να περπατήσει αυτόνομα, χωρίς να χρειάζεται μηροκνημοποδικούς νάρθηκες, παρά μόνο με την βοήθεια περιπατητήρα», τόνισε ο επιστήμονας κατά την παρουσίαση της μεθόδου.
Η επέμβαση
Η ασθενής, μετά από ατύχημα υπέστη βαρύ τραυματισμό νωτιαίου μυελού και ανέπτυξε πλήρη κινητική παραπληγία και απώλεια αισθητικότητας, κάτω από το επίπεδο του ομφαλού.
Λόγω της βλάβης, η σωστή μετάδοση εντολών από τον εγκέφαλο προς τα κάτω άκρα ήταν ανέφικτη και η ασθενής, παρά το εντατικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας επί τέσσερα συνεχή έτη, αδυνατούσε να ορθοστατήσει και να περπατήσει.
«Μέχρι πριν λίγα χρόνια, εθεωρείτο ότι σε όσους ασθενείς έχουν υποστεί τραυματική διατομή νωτιαίου μυελού, η λειτουργική ανικανότητα είναι οριστική και δεν υπάρχει θεραπευτική μέθοδος με την οποία οι ασθενείς θα μπορούσαν να δούν σημαντική βελτίωση. Αυτή η επιστημονική θέση έχει πρόσφατα αλλάξει και σύμφωνα με μελέτες, σε ποσοστό περίπου 50% των θεωρούμενων πλήρων διατομών του νωτιαίου μυελού η διατομή δεν είναι πλήρης και πολλοί ασθενείς έχουν σημαντικές προοπτικές βελτίωσης», τόνισε ο γιατρός.
Tα αποτελέσματα της ηλεκτρικής διέγερσης νωτιαίου μυελού στην ασθενή είναι συμβατά με αυτά που περιγράφηκαν πρόσφατα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Οι μελέτες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι – με ηλεκτρική διέγερση – είναι εφικτή σε επιλεγμένους ασθενείς, «η βελτίωση της διεγερσιμότητας των νωτιαίων αισθητικοκινητικών δικτύων, η ευόδωση της μετάδοσης των εγκεφαλικών σημάτων και εντολών, η επιστράτευση επαρκούς αριθμού νευρομυικών μονάδων, η αναβάθμιση των αποτελεσμάτων της φυσικοθεραπείας, και η ενίσχυση της υπολλειμματικής κινητικότητας, με τελικό αποτέλεσμα να υπερνικήσει ο ασθενής την βαρύτητα που κρατά το σώμα του καθηλωμένο, να σταθεί όρθιος και να αποκτήσει αυτόνομης κίνηση», όπως τόνισε ο κ. Σακάς.
περισσότερα….iatropedia.gr
